ทองเนื้อเก้า

ออกอากาศ: ทุกวันจันทร์ – อังคาร เวลา 20.15 น.
นำแสดงโดย: ณัฐวุฒิ สกิดใจ , วรนุช ภิรมย์ภักดี , จิรายุ ตั้งศรีสุข ,ชาตโยดม หิรัญยัษฐิติ , ธนากร โปษยานนท์ , พิศาล อัครเศรณี , วิรากานต์ เสณีตันติกุล , โชติรส แก้วพินิจ และนักแสดงมากฝีมืออีกคับคั่ง
บทละครโดย: โบตั๋น
อำนวยการผลิตโดย: บริษัท แอค อาร์ต เจเนอเรชั่น จำกัด
กำกับการแสดงโดย: พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง

เรื่องย่อละครเรื่องทองเนื้อเก้า
สันต์(ณัฐวุฒิ สกิดใจ) จ่าทหารเรือรูปหล่อ ลูกชายของแม่ปั้น(ทัศน์วรรณ เสนีย์วงศ์) และ พ่อสิน(ญาณี ตราโมท) สันต์พลาดท่าได้เสียกับลำยอง(วรนุช ภิรมย์ภักดี) แม่ปั้นเมื่อรู้ข่าวว่าสันต์ลูกชายของตนได้เสียกับลำยองก็แทบเป็นลมจับ เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าพื้นสันดานเดิมของบ้านลำยองเป็นเช่นไร ส่วนยายแล(อำภา ภูษิต)เมื่อรู้ว่าลูกสาวจับสันต์ทำผัวได้ก็ดีใจเพราะฝันว่าตัวเองจะสบายไปด้วย แต่พ่อสินและแม่ปั้นต้องจำใจรับลำยองเข้าบ้านในฐานะลูกสะใภ้

เมื่อลำยองตั้งท้องก็ไม่เคยช่วยงานใดๆเลย ทั้งงานบ้านหรืองานขายของอ้างว่าแพ้ท้อง ลำยองยังเรียกร้องความสะดวกสบายทุกอย่างที่อยากได้ สันต์จึงต้องตามใจและหามาให้ สันต์รู้สึกผิดที่พลาดท่าได้ลำยองมาเหมือนเอานรกมาไว้ในบ้านเพราะนับวันสันดานแท้ๆของลำยองก็ปรากฏเด่นชัดขึ้นมาทุกที
ลำยองได้คลอดลูกชายในวันมหามงคลจึงตั้งชื่อลูกว่าวันเฉลิม (เมลิค เอเฟ่ ไอย์กูน , ณัฐพัชร์ นิมจิรวัฒน์, ยงศิลป์ วงศ์พนิตนนท์ , จิรายุ ตั้งศรีสุข) เด็กชายนำสิ่งดีๆมาให้ครอบครัวมากมาย สันต์ก็ได้เลื่อนยศเป็นจ่าและได้รับเลือกให้เข้าเรียนต่อโรงเรียนนายเรือลำยองไม่ยอมเลี้ยงลูกภาระหน้าที่จึงตกเป็นของแม่ปั้นและพ่อสิน

ลำยองเริ่มติดยาดองจนอดไม่ได้ สันต์ไม่พอใจจึงมีปากเสียงกันลำยองด่าลามปามไปถึงพ่อแม่สันต์ สันต์เหลืออดจึงตบหน้าลำยอง ลำยองโกรธมากจึงหอบวันเฉลิมหนีไปอยู่บ้านยายแล สันต์สงสารลูกจึงต้องไปง้อลำยอง
เมื่อลำยองไปทำงานเครื่องเคลือบจึงเป็นที่ต้องตาต้องใจนายกวง(ชาตโยดม หิรัญยัษฐิติ) ลูกเจ้าของโรงงาน กวงเอาอกเอาใจลำยองจนออกหน้าออกตา ปรนเปรอลำยองจนลำยองแน่ใจแล้วว่าได้พบเทพบุษตัวจริง
นายกวงซึ่งมีครอบครัวอยู่แล้ว และลำยองก็เคยมีผัวมาก่อนเมื่อความจริงปรากฏต่างฝ่ายก็ยอมรับสถานภาพของกันและกันได้

ฝ่ายสันต์เมื่อตัดใจจากลำยองได้ก็พบรักใหม่กับเทวี ซึ่งเป็นครู การศึกษาถึงขั้นปริญญา แต่ถึงจะตัดใจจากลำยองได้ แต่ก็ตัดความสัมพันธ์ระหว่างพ่อ-ลูกไม่ขาด
ลำยองตั้งท้องกับกวง แต่ลำยองก็ยังไม่ยอมเลิกเหล้า ทำให้เด็กที่เกิดมาไม่สมบูรณ์ทำให้กวงกลุ้มใจและไม่อยากยุ่งกับลำยอง ประกอบกับทางบ้านกวงรู้ว่ากวงแอบมีเมียน้อยจึงสั่งให้กวงเลิกยุ่งกับลำยองโดยให้กวงเอาเงินฟาดหัวลำยองไปก้อนหนึ่ง
เมื่อลำยองได้รับเงินจากทางครอบครัวนายกวงจึงนำเงินมาเข้าบ่อน เล่นการพนัน กินเหล้าตามประสาคนมีเงิน และในบ่อนนั้น ลำยองก็ได้รู้จักกับ เมืองเทพ เป็นเศรษฐีที่ดินแถวนั้น ลำยองก็ได้ตั้งท้องกับเมืองเทพ คลอดออกมาเป็นลูกสาว เมืองเทพไม่สนใจลำยอง ฝ่ายยายแลก็ผิดหวังมากเพราะลำยองเลือกผัวผิดจริงๆ

ลำยองเกี่ยงให้ยายแลมาเลี้ยงลูกให้ ยายแลจึงเตือนสติลำยองให้ลดเรื่องการพนัน ลดเหล้าเพื่อเห็นแก่ลูกๆของตนเองบ้างbหลวงตาปิ่นเป็นผู้ที่คอยอบรมสั่งสอนวันเฉลิมในทุกๆเรื่อง เพราะฉะนั้นความสุขของวันเฉลิมคือการได้อยู่ที่โรงเรียนกับการอยู่ที่กุฏิหลวงตาปิ่น เพราะลำยองไม่เคยมีเวลาให้เขาเลย
สันต์ได้รับเลือกให้เข้าไปรับการอบรมที่เมืองนอก เมื่อสันต์กลับมาก็ตกใจเมื่อรู้ว่าลำยองทำบ้านเป็นบ่อน ลำยองก็ได้ผัวอีกคนเป็นคนทำงานรับจ้างที่มาเช่าบ้านของลำยอง

เวลาผ่านไปจนวันเฉลิมอายุได้ 7-8 ขวบ สันต์ต้องการรับวันเฉลิมไปอยู่ด้วยเพื่อให้วันเฉลิมได้เรียนหนังสือ จึงไปเจรจากับยายแล ซึ่งยายแลก็เห็นด้วยเพราะทนกับพฤติกรรมของลำยองไม่ไหว พ่อสินและแม่ปั้นจึงรวบรวมเงินเพื่อจะเอาตัววันเฉลิมมาอยู่ด้วยแต่เงินก็ไม่พอกับที่ลำยองเรียกมา ลำยองได้พบกับกำนันเสือในบ่อนแห่งหนึ่ง กำนันเสือเกิดติดตรึงใจลำยอง ลำยองจึงยอมเป็นเมียกำนันเสือหวังให้กำนันเสือเลี้ยงดู ลำยองติดพนันบ้านช่องไม่กลับ กำนันเสือกลัวว่าลำยองจะหลวมตัวในบ่อนจึงรับจำนองบ้าน ที่ดินของลำยองเอาไว้ ลำยองนอกใจกำนันเสือพาผู้ชายมานอนด้วยไม่ซ้ำหน้า จนทำให้ตั้งท้องลูกอีกคนหวังมัดให้กำนันเสือเลี้ยงดู แต่ความจริงก็คือกำนันเสือเป็นหมันไม่มีทางมีลูกได้อีกแล้ว แต่เมื่อกำนันเสือรู้ความจริงว่าลำยองท้องจึงปล่อยบ้านให้เป็นของลำยองต่อไปเพราะเห็นแก่วันเฉลิม ลำยองพอใจที่กำนันเสือยกบ้านให้ คราวเคราะห์ไฟไหม้ตลาดริมน้ำติดแพพ่อสินแม่ปั้น แม่ปั้นบอกกับพ่อสินอยากให้วันเฉลิมบวชจะได้พ้นทุกข์ ทุกคนอลม่านกับการดับไฟ ไฟไม่ได้ลามมาถึงเรือนพ่อสินรีบมาบอกข่าวดีแม่ปั้นแต่ก็พบว่าแม่ปั้นสิ้นลมไปแล้วอย่างสงบ

วันเฉลิมบวชเณร ทุกคนชื่นชมยินดี เณรวันเฉลิมเจริญรุ่งเรือง เป็นความหวังของท่านพระครูวัดนี้ว่าจะมีสามเณรเหรียญเก้าในอีกไม่ช้า ลำยองก็ยังไม่เลิกกินเหล้าและเล่นการพนัน ทุกคนได้แต่ปลง เพราะลำยองพาชีวิตตัวเองลงสู่นรกทุกที และในที่สุดบ้านก็ถูกยึดไป
ลำยองโรคกำเริบขึ้นสมองหนีออกไปจากบ้าน พ่อสินไปเจอลำยองที่โรงลิเกร้างจึงให้ยายแลไปลากตัวลำยองกลับมาก่อนที่เณรจะไปเห็นเข้าเณรว้าวุ่นใจคิดมากและทุกข์หนักจึงตัดสินใจสึกออกมาช่วยทำมาหากินและดูแลแม่ วันเฉลิมแบกภาระทุกอย่างไม่เห็นแก่ความเหนื่อยจนใครๆต่างพากันเวทนา

ชีวิตของวันเฉลิมจะลำบากแค่ไหน ชีวิตของลำยองจะต้องทุกข์และพบเจอกับวิบากกรรมอย่างไรบ้าง ติดตามชมกันได้ใน “ทองเนื้อเก้า” ทางไทยทีวีสีช่อง 3

นักแสดงละครเรื่องทองเนื้อเก้า
วรนุช ภิรมย์ภักดี
รับบท ” ลำยอง ” สวยเด่นสะดุดตาเป็นนางงามได้สบายๆ เกิดมามีรูปเป็นทรัพย์โดยแท้ แต่ไม่มีการศึกษา ไม่ได้รับการขัดเกลา ไม่รู้จักการยับยั้งชั่งใจ ลำยองรักความสบายคิดแต่จะใช้ความสาวความสวยเป็นบันไดนำไปสู่ความสำเร็จในชีวิต คือการได้เป็นคุณนายบนกองเงินกองทอง ขี้เกียจสันหลังยาว งานการอะไรก็ทำไม่เป็นสักอย่าง เพราะไม่เห็นมีความจำเป็นต้องทำ ลำยองงมงายกับทุกเรื่องปล่อยให้ชีวิตผ่านไปวันๆ ด้วยการลิขิตจากหมอดู ไม่ยอมอยู่ในโลกของความเป็นจริง ทะเยอทะยานในทางที่ผิด ทิฐิสูงไม่ยอมฟังใครง่ายๆ รักแรงเกลียดแรง เอาตัวรอดได้หลายครั้งด้วยจริตมารยา แต่ในจิตใต้สำนึกลึกๆของลำยองก็รักลูกอยู่บ้าง ความคิดคัดค้านดีเกิดขึ้นได้ในบางครั้ง แต่ลำยองก็มักจะหมดความอดทนอย่างง่ายดายเช่นเดียวกัน ส่วนหนึ่งของนิสัยแย่ๆของลำยองมาจากการเลี้ยงดูเสี้ยมสอนของแม่อย่างยายแล

ณัฐวุฒิ สะกิดใจ
รับบท ” สันต์ ” เริ่มเรื่องที่อายุราว 20 สันต์เป็นนักเรียนจ่าทหารเรือได้รับบรรจุที่กรมอู่ทหารเรือ หล่อสุดในซอย และดูดีมีอนาคต เพราะการได้มีโอกาสเข้ารับราชการเท่ากับเป็นหลักประกันความมั่นคง ในชีวิตประมาณหนึ่ง สันต์เป็นคนสุภาพ อ่อนโยน ขยันขันแข็ง มีเหตุผลได้รับการอบรมเลี้ยงดูให้รู้ผิดชอบชั่วดีวิถีไทยๆ สันต์มีความกตัญญูต่อมพ่อแม่อย่างสูง สันต์จึงรู้สึกผิดที่ตัวเองพลาดท่าเสียทีได้เมียแต่งลำยอง เพราะทำให้พ่อแม่ผิดหวัง แต่สันต์ก็เป็นคนมีความรับผิดชอบสูง เขาได้พยายามอย่างดีที่สุดแล้วที่จะประคับประคองครอบครัวเขาไปให้ดีที่สุด สันต์รักลูกมาก

จิรายุ ตั้งศรีสุข
รับบท ” วันเฉลิม (ผู้ใหญ่) ” แม้จะเกิดมาแค่จากความต้องการบำบัดความใคร่ของคนเป็นพ่อแม่ แต่ผ้าขาวบริสุทธิ์อย่างวันเฉลิมก็ได้รับความรักจากคนรอบข้างมากมาย วันเฉลิมถูกหล่อหลอมด้วยสิ่งแวดล้อมที่ต่างกันสุดขั้วบ้านปู่ย่าที่ถึงแม้จะไม่ได้ร่ำรวย เพราะเป็นครอบครัวที่ต้องทำมาหาเลี้ยงปากท้อง แต่มีระเบียบในการดำเนินชีวิต กับบ้านตายายที่ปากกัดตีนถีบแถมไม่มีอนาคตเพราะคุณภาพชีวิตต่ำ แต่วันเฉลิมก็ซึมซับสิ่งดีๆเข้ามาสู่จิตวิญญาณด้วยความรักด้วยกรอบแห่งพระศาสนา วันเฉลิมเป็นเด็กฉลาดแจ่มใสในวัยไร้เดียงสา แต่เมื่อโตขึ้นพอจะรู้ประสา วันเฉลิมก็กลายเป็นเด็กเงียบขรึม และซึมซับเอาปัญหาของผู้ใหญ่มาไว้ในหัวใจด้วย โชคยังดีที่วันเฉลิมยังพอได้รับการขัดเกลาอบรมจากปู่สิน หลวงตาปิ่นที่วัด วันเฉลิมจึงมีหลักยึดเป็นแนวทาง วันเฉลิมไม่ได้ปล่อยให้ตัวเองจมอยู่ในความทุกข์ เขาแบกรับปัญหาของใครๆด้วยรอยยิ้มและรู้หน้าที่ความรับผิดชอบของตัวเอง ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด แม่คือผู้ให้กำเนิด เขาจึงต้องตอบแทนพระคุณให้ถึงที่สุด ไม่ว่าแม่จะดำเนินชีวิตผิดพลาดอย่างไร เขาในฐานะลูกก็ไม่อาจสั่งสอนแม่ได้ น้องที่เกิดตามมาคือความรับผิดชอบของเขาที่ต้องเลี้ยงดู เพราะเขาคือพี่ชายคนโต วันเฉลิมเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน เจียมตัวไม่ทะเยอทะยานอยากในสิ่งที่ผิด กรอบของศีลห้าคือแนวทางในการดำเนินชีวิต กตัญญูสูงส่งและหยิ่งทรนงในศักดิ์ศรี ไม่ยอมให้อำนาจฝ่ายต่ำมีอำนาจเหนือจิตใจ ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองมีปอมด้อย ไม่เคยเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใคร หลายครั้งจึงยากจะคาดเดาความรู้สึกนึกคิดของวันเฉลิมได้ เป็นตัวของตัวเอง มุ่งมั่นจะทำอะไรก็ต้องทำให้ได้ดีที่สุด ไม่เคยเห็นแก่ตัว คนอื่นต้องมาก่อนเสมอ ดำเนินชีวิตด้วยทางสายกลาง และพอเพียง

ชาตโยดม หิรัณยัษฐิติ
รับบท ” เสี่ยกวง ” เสี่ยโรงงานภาชนะเคลือบใกล้บ้านลำยองเป็นคนจีนโดยแท้ ร่ำรวย สำอางค์ มาดนักธุรกิจ ระบบความคิดเป็นนักธุรกิจ ทุกอย่างแลกได้ด้วยเงิน แม้แต่ความสุข จึงถูกสเปคของลำยองเป็นอย่างมาก แต่กวงก็ยังต้องอึ้งเมื่อเห็นธาตุแท้ของลำยอง เพราะเกินเส้นของความพอดีในการใช้ชีวิต กวงเคร่งครัดประเพณีจีนๆ เขาตั้งเป้าที่จะผลิตลูกชายสักคน เพื่อสืบทอดวงศ์กระกูล เพราะฉะนั้นกวงจึงอดเปรียบเทียบวันเฉลิมกับลูกแท้ๆของตัวเองไม่ได้ กวงรักและเอ็นดูวันเฉลิมไม่น้อย เขาเคยคิดด้วยซ้ำว่าถ้าวันเฉลิมเป็นลูกของเขาจริงๆก็คงจะดีไม่น้อย กวงไม่ใช่คนใจไม้ไส้ระกำ เขามีสำนึกของความเป็นลูกเป็นสามี เป็นพ่อระดับหนึ่ง

พิศาล อัครเศรณี
รับบท ” กำนันเสือ ” ชายชรา พ่อม่าย ผู้มีอิทธิพลแถวนั้น ดุสมชื่อจนใครๆก็เกรงและกลัว กำนันเสือเป็นคนมีอันจะกิน มีที่ทางในสวนมากมาย พักผ่อนหย่อนใจบางครั้งบางคราวในบ่อน จึงได้เจอลำยอง ลำยองอ่อยหวังจับกำนันเสือทำผัว จะได้มีที่พึ่งสบายไปทั้งชาติ กำนันเสือเป็นคนจริง น้ำใจเป็นนักเลง พูดคำไหนคำนั้น และมีความรับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเอง เมื่อได้ลำยองเป็นเมียก็อุตสาห์รับฝากขายบ้านลำยองเอาไว้ เพราะรู้นิสัยลำยองดีว่าขายทุกอย่างกินได้ และทุกอย่างก็จะหมดไปไม่มีวันเหลือไปถึงลูก มะพร้าวในสวนก็ส่งมาให้ลำยองขายแลกเป็นเงิน สอนให้รู้จักทำมาหากิน แต่ลำยองก็ไม่ได้คิด กำนันเสือโกรธมากเมื่อรู้ว่าลำยองนอกใจจนท้องลูกอีกคน เพราะเขาทำหมันมานานแล้ว จะยึดทุกอย่างคืนจากลำยอง แต่ก็ต้องเปลี่ยนใจ เพราะเวทนาวันเฉลิม

ธนากร โปษยานนท์
รับบท ” เมืองเทพ ” หนุ่มมาดเพลย์บอย ทำตัวสำอางค์เหมือนชีวิตอยู่บนกองเงินกองทองมาตั้งแต่เกิด เพราะพ่อแม่ทิ้งมรดกเอาไว้ให้เป็นที่ทางตึกแถวให้เช่า เมืองเทพจึงทำให้วันๆหมดไปด้วยการกินเที่ยว เข้าบ่อน หย่อนใจและเมา ไม่ต้องดิ้นรนทำมาหากินอะไรก็คงไม่อดตาย เพราะคิดว่าชาตินี้ใช้เท่าไหร่ก็คงไม่มีวันหมด และไม่ต้องรับผิดชอบกับอะไรหรือใครทั้งสิ้น ไม่คิดถึงวันข้างหน้าหรือชีวิตของคนอื่น จึงถูกตาต้องใจ ถูกจริต ลำยองนักหนา เพราะขนาดชื่อก็โดนเสียแล้ว ลำยองมั่นใจว่าคนอย่างเมืองเทพนี่แหละเศรษฐีตัวจริง เมื่อมีลูกกับลำยอง เมืองเทพก็ไม่เคยสนใจแม้แต่จะไปดูด้วยซ้ำ

ทัศน์วรรณ เสนีย์วงศ์ ณ อยุธยา…
รับบท ” แม่ปั้น ” แม่ของสันต์ เป็นผู้หญิงทำมาหากินมานะบากบั่น มีระเบียบแบบแผนในการใช้ชีวิต แม่ปั้นจึงขัดใจมากที่ลูกชายได้ผู้หญิงอย่างลำยองมาเป็นเมีย ทำใจก็แล้ว เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ก็แล้ว แต่พฤติกรรมลำยองก็ไม่ดีขึ้นเลย นับวันมีแต่จะแย่ลง จึงไม่แปลกที่แม่ปั้นจะสาปส่งลำยองและยุยงให้สันต์หาเมียใหม่ให้สมหน้าสมตา แม่ปั้นเป็นคนพูดน้อย หน้าดุ แต่จริงๆแล้วแม่ปั้นทั้งรักทั้งห่วง มองไปถึงอนาคตอันไกลของหลาน

ญาณี ตราโมท
รับบท ” พ่อสิน ” พ่อของสันต์เคยเป็นช่างไม้มีฝีมือทางช่าง ใจเย็นสุขุมมีสติในการใช้ชีวิต ประณีตประนอมกับทุกสิ่งทุกอย่างด้วยเหตุผล พ่อสันต์ทำของเล่นหลายอย่างให้วันเฉลิม เป็นคนที่คลุกคลีกับวันเฉลิมมากกว่าแม่ปั้น เพราะวันๆแม่ปั้นเอาแต่ค้าขาย พ่อสินจึงเป็นคนอุ้มชูเลี้ยงดูวันเฉลิมมากกว่า เวลาที่ลำยองไม่เอาลูก คำสอนดีๆความรักความอ่อนโยน วันเฉลิมจึงซึมซับมาจากพ่อสินส่วนหนึ่ง พ่อสินเป็นคนเคยผ่านการบวชเรียน จึงรู้ผิดชอบชั่วดี มีแนวทางการดำเนินชีวิต บนเส้นทางของความไม่ประมาท

อำภา ภูษิต
รับบท ” ยายแล ” แม่ลำยองไม่มีการศึกษา อ่านแทบไม่ออกเขียนแทบไม่ได้ ยายแลเป็นแม่ค้า ปากไว แต่หาได้เท่าไรก็ไม่มีเก็บไม่มีเหลือ เพราะลูกเต้าเป็นพรวนแถมยังมีหวยมีเหล้ามาคอยยั่วให้หมดเปลืองไปเสียอีก ยายแลภูมิอกภูมิใจในความสวยของลำยองลูกสาวคนโต เพราะเชื่อว่าความสวยของลูกจะพาให้ตัวพลอยสบายไปด้วย แต่ยายแลไม่เคยสั่งสอนอบรมลูกคนใดให้อยู่ในกรอบของความดีงามได้เลย เป็นคนหาเช้ากินค่ำไม่เห็นคุณค่าของการศึกษา ปากจัด อารมณ์แรง ไม่กลัวใครจนเข้าวัยชราและรู้จักความทุกข์อันเกิดจากตัวเอง มีส่วนทำให้มันเกิดขึ้นยายแล ก็พบว่ามันสายเกินแก้เสียแล้ว ยายแลเป็นคนใช้ชีวิตเต็มเหนี่ยวเอาทุกรูแบบเพื่อให้ได้เงินมา ไม่มีปัญญา ไม่มีดวงตาเห็นความผิดชอบชั่วดี บั้นปลายของชีวิตยายแลจึงรู้จุกคำว่านรกดีกว่าใครๆ

ชลิต เฟื่องอารมณ์
รับบท ” ตาปอ ” พ่อลำยองเข็นรถขายฝรั่งดองไปวันๆ หาเช้ากินค่ำ ชีวิตไม่มีเป้าหมายอันใด ความสุขที่ได้พานพบก็คือเหล้าสักรึ๊บในตอนค่ำ กับการได้ลุ้นหวยใต้ดินแต่ละงวด ตาปอดกลัวเมีย เพราะยายแลปากจัด เมียสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำไม่มีหือ ขืนหือก็เจอฝ่ามือพิฆาตของยายแล ตาปอจึงสงบปากคำเสียมากกว่า ทั้งที่หลายสิ่งหลายอย่างที่ลูกเมียทำ ตาปอก็รู้ดีว่าไม่ถูกไม่ควร แต่พูดไปก็เท่านั้น ชีวิตของตาปอจึงเหมือนเครื่องจักรที่เริ่มทำงานเมื่อเปิดสวิชและหยุดทำงานเมื่อถอดปลั๊ก บั้นปลายของตาปอดจึงน่าสมเพชด้วยโรคความจำเสื่อม วนเวียนซ้ำซากอยู่กับเป็ดพะโล้ ที่เป็นอาหารในความใฝ่ฝันอยากกินมาตลอดชีวิตแต่ไม่เคยได้กิน และกลับเป็นเด็กไม่รู้ประสาอีกครั้ง

ฯลฯ